попереплутуваний
ПОПЕРЕПЛУТУВАНИЙ, а, е. 1. Дієпр. пас. мин. ч. до попереплутувати.
2. у знач. прикм. Який має вигляд сплутаного (про багато чого-небудь). - Які товстющі попереплутувані залізні арки! (Н.-Лев., IV, 1956, 258).
3. у знач. прикм. Який відзначається порушеним порядком, порушеною послідовністю (про багато чого-небудь). Оце вийме [сопілку] з пазухи.. І поллються журні звуки якихось пісень, що складалися в маленькій голівці самотнього хлопчини, що залишилися попереплутуваними уривками з недавнього минулого (Головко, І, 1957, 131).
ВІДМІНОК | ЧОЛ. РІД | ЖІН. РІД | СЕР. РІД | МНОЖИНА |
---|---|---|---|---|
Називний | попереплутуваний | попереплутувана | попереплутуване | попереплутувані |
Родовий | попереплутуваного | попереплутуваної | попереплутуваного | попереплутуваних |
Давальний | попереплутуваному | попереплутуваній | попереплутуваному | попереплутуваним |
Знахідний | попереплутуваний, попереплутуваного | попереплутувану | попереплутуване | попереплутувані, попереплутуваних |
Орудний | попереплутуваним | попереплутуваною | попереплутуваним | попереплутуваними |
Місцевий | на/у попереплутуваному, попереплутуванім | на/у попереплутуваній | на/у попереплутуваному, попереплутуванім | на/у попереплутуваних |