друкарський
ДРУКАРСЬКИЙ, а, е. Стос. до друкування, пов'язаний з ним. Побачив [Начко] декілька.. друкарських помилок (Фр., VI, 1951, 258); В цій [острозькій] друкарні Іван Федоров надрукував у 1580-1581 рр. церковнослов'янською мовою біблію, яка є видатним зразком друкарської справи того часу (Іст. УРСР, І, 1953, 173); // Признач. для друкування. Ми читали.. брошури, від яких ще пах друкарський цех (Гер., Поезії, 1950, 63); В крамниці пахло м'яким духом друкарської фарби (Кучер, Чорноморці, 1956, 151); Затихла друкарська машинка (Довж., І, 1958, 185).
ВІДМІНОК | ЧОЛ. РІД | ЖІН. РІД | СЕР. РІД | МНОЖИНА |
---|---|---|---|---|
Називний | друкарський | друкарська | друкарське | друкарські |
Родовий | друкарського | друкарської | друкарського | друкарських |
Давальний | друкарському | друкарській | друкарському | друкарським |
Знахідний | друкарський, друкарського | друкарську | друкарське | друкарські, друкарських |
Орудний | друкарським | друкарською | друкарським | друкарськими |
Місцевий | на/у друкарському, друкарськім | на/у друкарській | на/у друкарському, друкарськім | на/у друкарських |