хабарницький
ХАБАРНИЦЬКИЙ, а, е. Прикм. до хабарник і хабарництво. Хабарницькі вчинки; Хабарницькі наміри.
ВІДМІНОК | ЧОЛ. РІД | ЖІН. РІД | СЕР. РІД | МНОЖИНА |
---|---|---|---|---|
Називний | хабарницький | хабарницька | хабарницьке | хабарницькі |
Родовий | хабарницького | хабарницької | хабарницького | хабарницьких |
Давальний | хабарницькому | хабарницькій | хабарницькому | хабарницьким |
Знахідний | хабарницький, хабарницького | хабарницьку | хабарницьке | хабарницькі, хабарницьких |
Орудний | хабарницьким | хабарницькою | хабарницьким | хабарницькими |
Місцевий | на/у хабарницькому, хабарницькім | на/у хабарницькій | на/у хабарницькому, хабарницькім | на/у хабарницьких |