арматурниця
АРМАТУРНИЦЯ, і, ж. Жін. до арматурник. Випускниця середньої школи.. добровольцем приїхала на ударну комсомольську будову, була арматурницею (Рад. Укр., 3.ІІІ 1963, 3).
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | арматурниця | арматурниці |
Родовий | арматурниці | арматурниць |
Давальний | арматурниці | арматурницям |
Знахідний | арматурницю | арматурниць |
Орудний | арматурницею | арматурницями |
Місцевий | на/у арматурниці | на/у арматурницях |
Кличний | арматурнице | арматурниці |