драглий
ДРАГЛИЙ, а, е, діал. 1. Драглистий (у 2 знач.). Ловили [дівчата] в затоці драглих медуз і виганяли з шкарубин полохливих крабів (Тулуб, Людолови, І, 1957, 260).
2. перен. Драглистий (у 3 знач.). Гидливо стиснув він губи, щоб не відчути дотику до її драглої, густо напудреної шкіри (Тулуб, Людолови, II, 1957, 244).
ВІДМІНОК | ЧОЛ. РІД | ЖІН. РІД | СЕР. РІД | МНОЖИНА |
---|---|---|---|---|
Називний | драглий | драгла | драгле | драглі |
Родовий | драглого | драглої | драглого | драглих |
Давальний | драглому | драглій | драглому | драглим |
Знахідний | драглий, драглого | драглу | драгле | драглі, драглих |
Орудний | драглим | драглою | драглим | драглими |
Місцевий | на/у драглому, драглім | на/у драглій | на/у драглому, драглім | на/у драглих |