драбинчастий
ДРАБИНЧАСТИЙ, а, е. 1. Те саме, що драбинний. З гори котився драбинчастий візок (Н.-Лев., III, 1956,161); // Який має вигляд драбини, нагадує драбину (у 1 знач.). Зводилися високі стріли підйомних кранів, легко підіймаючи над водою драбинчасті тіла «катюш» (Кучер, Чорноморці, 1956, 234); Привітно виглядали [яблука] із широких просвітів деревинного драбинчастого паркана (Руд., Вітер.., 1958, 418).
2. перен., зневажл. Дуже худий, з випнутими ребрами. - Як бачу,.. вам дуже жаль вашої скотини, так пожуріться: візьміть її собі, а мені віддайте тільки оту драбинчасту кобилу (Стор., І, 1957, 44).
ВІДМІНОК | ЧОЛ. РІД | ЖІН. РІД | СЕР. РІД | МНОЖИНА |
---|---|---|---|---|
Називний | драбинчастий | драбинчаста | драбинчасте | драбинчасті |
Родовий | драбинчастого | драбинчастої | драбинчастого | драбинчастих |
Давальний | драбинчастому | драбинчастій | драбинчастому | драбинчастим |
Знахідний | драбинчастий, драбинчастого | драбинчасту | драбинчасте | драбинчасті, драбинчастих |
Орудний | драбинчастим | драбинчастою | драбинчастим | драбинчастими |
Місцевий | на/у драбинчастому, драбинчастім | на/у драбинчастій | на/у драбинчастому, драбинчастім | на/у драбинчастих |