зустрінутий
ЗУСТРІНУТИЙ, а, е. Дієпр. пас. мин. ч. до зустрінути 1, 2. Особливо не довіряє [Махно] жінкам.. Ворожка-циганка, зустрінута в степу, недавно сказала, що загине від жіночої руки (Гончар, II, 1959, 336); Скоро, з уловом багатим, рибалки, зустрінуті радо, прибудуть в свою Кузеранду - у рідне рибальське село (Гонч., Вибр., 1959, 269); // зустрінуто, безос. присудк. сл. В полку.. звістку про парад було зустрінуто як насмішку (Гончар, II, 1959, 351).
ВІДМІНОК | ЧОЛ. РІД | ЖІН. РІД | СЕР. РІД | МНОЖИНА |
---|---|---|---|---|
Називний | зустрінутий | зустрінута | зустрінуте | зустрінуті |
Родовий | зустрінутого | зустрінутої | зустрінутого | зустрінутих |
Давальний | зустрінутому | зустрінутій | зустрінутому | зустрінутим |
Знахідний | зустрінутий, зустрінутого | зустрінуту | зустрінуте | зустрінуті, зустрінутих |
Орудний | зустрінутим | зустрінутою | зустрінутим | зустрінутими |
Місцевий | на/у зустрінутому, зустрінутім | на/у зустрінутій | на/у зустрінутому, зустрінутім | на/у зустрінутих |