додрукований
ДОДРУКОВАНИЙ, а, е. Дієпр. пас. мин. ч. до додрукувати.
ВІДМІНОК | ЧОЛ. РІД | ЖІН. РІД | СЕР. РІД | МНОЖИНА |
---|---|---|---|---|
Називний | додрукований | додрукована | додруковане | додруковані |
Родовий | додрукованого | додрукованої | додрукованого | додрукованих |
Давальний | додрукованому | додрукованій | додрукованому | додрукованим |
Знахідний | додрукований, додрукованого | додруковану | додруковане | додруковані, додрукованих |
Орудний | додрукованим | додрукованою | додрукованим | додрукованими |
Місцевий | на/у додрукованому, додрукованім | на/у додрукованій | на/у додрукованому, додрукованім | на/у додрукованих |