асигнований
АСИГНОВАНИЙ, а, е. Дієпр. пас. мин. ч. до асигнувати.
ВІДМІНОК | ЧОЛ. РІД | ЖІН. РІД | СЕР. РІД | МНОЖИНА |
---|---|---|---|---|
Називний | асигнований | асигнована | асигноване | асигновані |
Родовий | асигнованого | асигнованої | асигнованого | асигнованих |
Давальний | асигнованому | асигнованій | асигнованому | асигнованим |
Знахідний | асигнований, асигнованого | асигновану | асигноване | асигновані, асигнованих |
Орудний | асигнованим | асигнованою | асигнованим | асигнованими |
Місцевий | на/у асигнованому, асигнованім | на/у асигнованій | на/у асигнованому, асигнованім | на/у асигнованих |