татарщина
ТАТАРЩИНА, и, ж., іст . 1. Період поневолення Київської Русі татарами, а пізніше - період татарських нападів на Україну, Росію та ін. - А що коли ворог вдереться в край і знищить його..? Так уже не раз було і за часів татарщини, і пізніше (Гжицький, У світ.., 1960, 12).
2. розм. Територія, земля, де проживали татари. - У своїх, значить, набридло, до чужих повієтесь? В татарщину за довгим карбованцем? (Гончар, Таврія. 1952, 19).
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | татарщина | татарщини |
Родовий | татарщини | татарщин |
Давальний | татарщині | татарщинам |
Знахідний | татарщину | татарщини |
Орудний | татарщиною | татарщинами |
Місцевий | на/у татарщині | на/у татарщинах |
Кличний | татарщино | татарщини |