стурбування
СТУРБУВАННЯ, я, с. Дія за знач. стурбувати.
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | стурбування | стурбування |
Родовий | стурбування | стурбувань |
Давальний | стурбуванню | стурбуванням |
Знахідний | стурбування | стурбування |
Орудний | стурбуванням | стурбуваннями |
Місцевий | на/у стурбуванні | на/у стурбуваннях |
Кличний | стурбування | стурбування |