провар
ПРОВАР, у, ч. Дія за знач. проварити, проварювати.
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | провар | провари |
Родовий | провару | проварів |
Давальний | проварові, провару | проварам |
Знахідний | провар | провари |
Орудний | проваром | проварами |
Місцевий | на/у проварі | на/у проварах |
Кличний | проваре | провари |