драгоман
ДРАГОМАН, а, ч. Перекладач при європейському дипломатичному або консульському представництві, перев. у країнах Сходу. Турок.. спокійно вислухав їх через драгомана (Коцюб., І, 1955, 381).
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | драгоман | драгомани |
Родовий | драгомана | драгоманів |
Давальний | драгоманові, драгоману | драгоманам |
Знахідний | драгомана | драгоманів |
Орудний | драгоманом | драгоманами |
Місцевий | на/у драгомані, драгоманові | на/у драгоманах |
Кличний | драгомане | драгомани |