нашарований
НАШАРОВАНИЙ, а, е. Дієпр. пас. мин. ч. до нашарувати.
ВІДМІНОК | ЧОЛ. РІД | ЖІН. РІД | СЕР. РІД | МНОЖИНА |
---|---|---|---|---|
Називний | нашарований | нашарована | нашароване | нашаровані |
Родовий | нашарованого | нашарованої | нашарованого | нашарованих |
Давальний | нашарованому | нашарованій | нашарованому | нашарованим |
Знахідний | нашарований, нашарованого | нашаровану | нашароване | нашаровані, нашарованих |
Орудний | нашарованим | нашарованою | нашарованим | нашарованими |
Місцевий | на/у нашарованому, нашарованім | на/у нашарованій | на/у нашарованому, нашарованім | на/у нашарованих |