шпацір
ШПАЦІР, -у, ч., розм. Див. шпацир.
-1
ШПАЦІР, -у, ч., розм. Те саме, що прогулянка.
Автор
Oleksa Sitizen
Додано 13/05/2020
В. Дубровський, Словник московсько-український, "Рідна Мова", Київ, 1918.
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | шпацір | шпаціри |
Родовий | шпаціру | шпацірів |
Давальний | шпацірові, шпаціру | шпацірам |
Знахідний | шпацір | шпаціри |
Орудний | шпаціром | шпацірами |
Місцевий | на/у шпацірі | на/у шпацірах |
Кличний | шпаціре | шпаціри |