наплювацький
НАПЛЮВАЦЬКИЙ, а, е, розм. Недобросовісний, зневажливий, байдужий. Радянська ідеологія несумісна з аполітичністю, байдужим, наплювацьким ставленням до громадсько-політичного життя народу (Рад. Укр., 20.IX 1946, 1).
ВІДМІНОК | ЧОЛ. РІД | ЖІН. РІД | СЕР. РІД | МНОЖИНА |
---|---|---|---|---|
Називний | наплювацький | наплювацька | наплювацьке | наплювацькі |
Родовий | наплювацького | наплювацької | наплювацького | наплювацьких |
Давальний | наплювацькому | наплювацькій | наплювацькому | наплювацьким |
Знахідний | наплювацький, наплювацького | наплювацьку | наплювацьке | наплювацькі, наплювацьких |
Орудний | наплювацьким | наплювацькою | наплювацьким | наплювацькими |
Місцевий | на/у наплювацькому, наплювацькім | на/у наплювацькій | на/у наплювацькому, наплювацькім | на/у наплювацьких |