загальмований
ЗАГАЛЬМОВАНИЙ, а, е. Дієпр. пас. мпн. ч. до загальмувати. Глухо застукали буфери вагонів, поїзд, круто загальмований машиністом, нарешті став (Кол., Терен.., 1959, 148).
ВІДМІНОК | ЧОЛ. РІД | ЖІН. РІД | СЕР. РІД | МНОЖИНА |
---|---|---|---|---|
Називний | загальмований | загальмована | загальмоване | загальмовані |
Родовий | загальмованого | загальмованої | загальмованого | загальмованих |
Давальний | загальмованому | загальмованій | загальмованому | загальмованим |
Знахідний | загальмований, загальмованого | загальмовану | загальмоване | загальмовані, загальмованих |
Орудний | загальмованим | загальмованою | загальмованим | загальмованими |
Місцевий | на/у загальмованому, загальмованім | на/у загальмованій | на/у загальмованому, загальмованім | на/у загальмованих |