шпараги
ШПАРАГИ, аг, мн. (одн. шпарага, и, ж. ), діал. Спаржа. І раків, і шпараг, і закусок дано. І в кубках іскрилось додержане вино (Міцк., П. Тадеуш, перекл. Рильського, 1949, 166); Рябів базар синювато-зеленим кропом, червоною редькою, першими черешнями, шпара-гою й кучерявою салатою (Тулуб, Людолови, І, 1957, 366).
шпарага
ШПАРАГА див. шпараги.
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | шпарага | шпараги |
Родовий | шпараги | шпараг |
Давальний | шпаразі | шпарагам |
Знахідний | шпарагу | шпараги |
Орудний | шпарагою | шпарагами |
Місцевий | на/у шпаразі | на/у шпарагах |
Кличний | шпараго | шпараги |