суперлатив
СУПЕРЛАТИВ, -а, ч., лінгв. Використання найвищих ступенів в числовому вираженні; маніпулятивне жонглювання цифрами в рекламних текстах.
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | суперлатив | суперлативи |
Родовий | суперлатива | суперлативів |
Давальний | суперлативові, суперлативу | суперлативам |
Знахідний | суперлатив | суперлативи |
Орудний | суперлативом | суперлативами |
Місцевий | на/у суперлативі | на/у суперлативах |
Кличний | суперлативе | суперлативи |