найстаріший
НАЙСТАРІШИЙ, а, е. Найвищ. ст. до старий 1, 2. Ось і Коломия - найстаріше місто так званого галицького Покуття (Козл., Сонце.., 1957, 8); Усі зворушені. Директор, викладачі, гості - всі аплодують найстарішому педагогові Загоруйку (Бабляк, Вишн. сад, 1960. 22).
ВІДМІНОК | ЧОЛ. РІД | ЖІН. РІД | СЕР. РІД | МНОЖИНА |
---|---|---|---|---|
Називний | найстаріший | найстаріша | найстаріше | найстаріші |
Родовий | найстарішого | найстарішої | найстарішого | найстаріших |
Давальний | найстарішому | найстарішій | найстарішому | найстарішим |
Знахідний | найстаріший, найстарішого | найстарішу | найстаріше | найстаріші, найстаріших |
Орудний | найстарішим | найстарішою | найстарішим | найстарішими |
Місцевий | на/у найстарішому, найстарішім | на/у найстарішій | на/у найстарішому, найстарішім | на/у найстаріших |