настира
НАСТИРА, и, ч. і ж., розм. Набридлива, надокучлива людина.
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | настира | настири |
Родовий | настири | настир |
Давальний | настирі | настирам |
Знахідний | настиру | настир |
Орудний | настирою | настирами |
Місцевий | на/у настирі | на/у настирах |
Кличний | настиро | настири |