начерканий
НАЧЕРКАНИЙ, а, е, розм. Дієпр. пас. мин. ч. до начеркати. На кінці [листа] стояв невиразно начерканий початок прізвища (Л. Укр., III, 1952, 583); * Образно. Йому стало шкода, що перший план в житті, задуманий ним і начерканий хоч неясними фарбами, неясними лініями, порвався несподівано й нагло (Н.-Лев., IV, 1956, 148).
ВІДМІНОК | ЧОЛ. РІД | ЖІН. РІД | СЕР. РІД | МНОЖИНА |
---|---|---|---|---|
Називний | начерканий | начеркана | начеркане | начеркані |
Родовий | начерканого | начерканої | начерканого | начерканих |
Давальний | начерканому | начерканій | начерканому | начерканим |
Знахідний | начерканий, начерканого | начеркану | начеркане | начеркані, начерканих |
Орудний | начерканим | начерканою | начерканим | начерканими |
Місцевий | на/у начерканому, начерканім | на/у начерканій | на/у начерканому, начерканім | на/у начерканих |