карагач
КАРАГАЧ а, ч. (Ulmus L.). Південне листяне дерево родини в'язових; берест. Старезні карагачі й дуби напинали над ними свої велетенські намети (Тулуб, В степу.., 1964, 115); В столярно-будівельній практиці використовуються також і листяні породи: дуб, ясен, карагач, бук (Стол.-буд. справа, 1957, 40).
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | карагач | карагачі |
Родовий | карагача | карагачів |
Давальний | карагачеві, карагачу | карагачам |
Знахідний | карагач | карагачі |
Орудний | карагачем | карагачами |
Місцевий | на/у карагачі, карагачу, карагачеві | на/у карагачах |
Кличний | карагачу | карагачі |