ханаанці
ХАНААНЦІ, ів, мн. (одн. ханаанець, нця, ч.; ханаанка, и, ж.). Стародавня назва народів Палестини та Фінікії (Ханаану). [Річард:] Не знав я, батьку, що християнин мусить гордувати створінням божим. Сам Христос ходив до самарян і ханаанців - чим же сі дикуни від тих народів гірші? (Л. Укр., III, 1952, 67).
ханаанець
ХАНААНЕЦЬ див. ханаанці.
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | ханаанець | ханаанці |
Родовий | ханаанця | ханаанців |
Давальний | ханаанцеві, ханаанцю | ханаанцям |
Знахідний | ханаанця | ханаанців |
Орудний | ханаанцем | ханаанцями |
Місцевий | на/у ханаанці, ханаанцеві | на/у ханаанцях |
Кличний | ханаанцю | ханаанці |
ханаанка
ХАНААНКА див. ханаанці.
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | ханаанка | ханаанки |
Родовий | ханаанки | ханаанок |
Давальний | ханаанці | ханаанкам |
Знахідний | ханаанку | ханаанок |
Орудний | ханаанкою | ханаанками |
Місцевий | на/у ханаанці | на/у ханаанках |
Кличний | ханаанко | ханаанки |