адвентикатор
АДВЕНТИКАТОР, -а, ч., біол. Вид, випадковий для даного угруповання.
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | адвентикатор | адвентикатори |
Родовий | адвентикатора | адвентикаторів |
Давальний | адвентикаторові, адвентикатору | адвентикаторам |
Знахідний | адвентикатор | адвентикатори |
Орудний | адвентикатором | адвентикаторами |
Місцевий | на/у адвентикаторі | на/у адвентикаторах |
Кличний | адвентикаторе | адвентикатори |