плетений
ПЛЕТЕНИЙ, а, е. 1. Дієпр. пас. мин. ч. до плести 1 і плестися 3. Одного гарного весняного ранку входить до мене.. хлопчик.. у якімось спортивнім, не шитім, а плетенім із синьої волічки убранню (Фр., IV, 1950, 456); Місяць.. освітлював плетені з хмизу тини (Грим., Кавалер.., 1955, 228); Де хата не метена, там дівка не плетена (Номис, 1864, № 10796); // плетено, безос. присудк. сл. А в тому саду Чисто метено Ще й хрещатим барвіночком Дрібно плетено (Укр.. лір. пісні, 1958, 82).
2. у знач. прикм. Виготовлений виттям, плетінням. Тоненький стан стягав червоний плетений пояс (Гр., II, 1963, 330); Санчата в сінцях, плетена колиска - П'ятьох синів забава і спочин (Мал., Звенигора, 1959, 18).
ВІДМІНОК | ЧОЛ. РІД | ЖІН. РІД | СЕР. РІД | МНОЖИНА |
---|---|---|---|---|
Називний | плетений | плетена | плетене | плетені |
Родовий | плетеного | плетеної | плетеного | плетених |
Давальний | плетеному | плетеній | плетеному | плетеним |
Знахідний | плетений, плетеного | плетену | плетене | плетені, плетених |
Орудний | плетеним | плетеною | плетеним | плетеними |
Місцевий | на/у плетеному, плетенім | на/у плетеній | на/у плетеному, плетенім | на/у плетених |