теплотехніка
ТЕПЛОТЕХНІКА, и, ж. Галузь техніки, теорія й практика одержання й використання тепла в промисловості, сільському господарстві, побуті; комплекс навчальних дисциплін, що вивчають одержання, перетворення та використання теплоти.
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | теплотехніка | теплотехніки |
Родовий | теплотехніки | теплотехнік |
Давальний | теплотехніці | теплотехнікам |
Знахідний | теплотехніку | теплотехніки |
Орудний | теплотехнікою | теплотехніками |
Місцевий | на/у теплотехніці | на/у теплотехніках |
Кличний | теплотехніко | теплотехніки |
теплотехнік
ТЕПЛОТЕХНІК, а, ч. Фахівець із теплотехніки. Винахідником першої парової машини був знаменитий російський теплотехнік Іван Іванович Ползунов (Фізика, II, 1957, 63).
ВІДМІНОК | ОДНИНА | МНОЖИНА |
---|---|---|
Називний | теплотехнік | теплотехніки |
Родовий | теплотехніка | теплотехніків |
Давальний | теплотехнікові, теплотехніку | теплотехнікам |
Знахідний | теплотехніка | теплотехніків |
Орудний | теплотехніком | теплотехніками |
Місцевий | на/у теплотехніку, теплотехнікові | на/у теплотехніках |
Кличний | теплотехніку | теплотехніки |