марнотратницький
МАРНОТРАТНИЦЬКИЙ, а, е. Власт. марнотратникові.
ВІДМІНОК | ЧОЛ. РІД | ЖІН. РІД | СЕР. РІД | МНОЖИНА |
---|---|---|---|---|
Називний | марнотратницький | марнотратницька | марнотратницьке | марнотратницькі |
Родовий | марнотратницького | марнотратницької | марнотратницького | марнотратницьких |
Давальний | марнотратницькому | марнотратницькій | марнотратницькому | марнотратницьким |
Знахідний | марнотратницький, марнотратницького | марнотратницьку | марнотратницьке | марнотратницькі, марнотратницьких |
Орудний | марнотратницьким | марнотратницькою | марнотратницьким | марнотратницькими |
Місцевий | на/у марнотратницькому, марнотратницькім | на/у марнотратницькій | на/у марнотратницькому, марнотратницькім | на/у марнотратницьких |