мамулуватий
МАМУЛУВАТИЙ, а, е, зневажл. Вайлуватий, неповороткий. Левада добре пам'ятав його високу мамулувату постать (Кир., Вибр., 1960, 126).
ВІДМІНОК | ЧОЛ. РІД | ЖІН. РІД | СЕР. РІД | МНОЖИНА |
---|---|---|---|---|
Називний | мамулуватий | мамулувата | мамулувате | мамулуваті |
Родовий | мамулуватого | мамулуватої | мамулуватого | мамулуватих |
Давальний | мамулуватому | мамулуватій | мамулуватому | мамулуватим |
Знахідний | мамулуватий, мамулуватого | мамулувату | мамулувате | мамулуваті, мамулуватих |
Орудний | мамулуватим | мамулуватою | мамулуватим | мамулуватими |
Місцевий | на/у мамулуватому, мамулуватім | на/у мамулуватій | на/у мамулуватому, мамулуватім | на/у мамулуватих |